SonsuzlukDuygu deryasına dayandım Milyonlarca sebepsiz uyku içinde nefes aldım İnsanların gözlerindeki Ayrım Noktalarında kaldım Durdum durgun durgun durulmuş suların kenarında Vardım Varsıl Çocukların yaşadığı sokaklara Yetmeyen bir çift dertli söz yürür yüreğimde Eksiktir hayatın sözlerindeki tüm anlamlar Soğuk kanlı ve durgun bir acı depreşir dünyada Korkusuzca Uçan Melekler hep dokunur hayata Çelişkilerden sıkılmış bir yumruk İçimize Çöken bir ses kadar Her şeye uzağız ve yakınız Ya da hiçbir şey… Ve Dağ gibi duran sessizlik saklıdır içimizde Sonsuzluk Sıkıştırır İçimizi Vurur Taa Köklerimize Işığı Düşen Ruhumuzun enginlerine Hüseyin Adem Tülüce |