ellerin ellerime..bak işte başladım.. daha inmemiş gökyüzü karaltısı belki her çocuk uykuda şimdi rüyaların birbirine benzediği son birkaç sabahtan biri belki de başucumda emanetin on yıl önceki resmin hiç ölmeyecekmiş gibi ama son kez bakıyormuşcasına yazıyorum-yaşıyorum sana.. bak işte başladım.. saat sabahın altısı daha işlenmiş günahlar sarmalanmış caddeler yok şeytan bile üşengeç açmamış gözünü namerde amma yine de kahvaltısı hazır suya sabuna bulanmış ve sana uyanmış biri olarak gülüyorum-ağlıyorum sana.. bak işte başladım.. bir anne çocuğuyla en sevgili gözleriyle ve en tatlı sözleriyle akıtıyor dudaktan kalbine ve çocuk da öğreniyor sevmeyi ve en önemlisi sevilmeyi amma belki de benden çok daha azdır sana özlemi belki biraz da kıskanırcasına bakıyorum-görüyorum seni.. bak işte başladım.. beklemek boşunaymış diyorlar amma onlar bilmez ki sabahları uzandı kaç kez ellerin ellerime bazen resminle bazen hayalinle dolaştım doğduğumuz şehirde sana benzeyen biri yok ki alayım onu da atayım seni seni istemeyen bir hücrem yok ki ölsün diye bekleyeyim ve sen kazandın ey sevgili bak işte bittim.. (belki de dokunmadan; ellerin ellerime).. |
saygılarımla.
cemilmelih.