sen gülerdin
ben sana bakardım
gözlerine
uzun uzun gözlerine bakardım
sesin nefesime sıvanır
gülüşün çiçek olurdu
ben mest olurdum




gittin
madem ki gittin
bırakmayacaktın
öksüz türküleri
bana bırakmayacaktın…
türküler bende kışladı
kokun eşarbında
hasretin acılarımda
yüzün zemheride açan
kar çiçeklerinde
sesin hüzünlü bir şarkının tınısında kışladı
of be Dilâ gitmeyecektin



gittin
diyelim ki mecburdun
gittin
yazmayacaktın
bana yazmayacaktın
aşkın katranı içime çökmüştü bir kere
sırtımda bir ur büyümekteydi
şimdi
ne olacak şimdi
bir cerrah bulacak onu
yavaş yavaş uyuşacağım
bir neşter tenime
tam da bir kurşun gibi değecek
ben öleceğim …!
seni uyuyacağım her gece




biliyor musun
ayrılık
tam da ayrılık
kırklı yaşlarda gelirmiş insan başına
bir keklik süzülürmüş kayalıklardan
peşinden biri
biri daha
peşlerinden bir atmaca
dönmezmiş giden geri
of be Dilâ gitmeyecektin


bir gün
düşünürsen dönmeyi
ve bir gün düşünürsen gerçekten
dönme
sakın dönme Dilâ
gittin çözüldüm
dönersen dağılacağım






bana gökyüzüne tutunan
uçurtmaları gösterme Dilâ
ben oynamayacağım
ben artık kimseyi sevemeyeceğim
vurduğun yere
evet tam da vurduğun yere
gözlerimden damıttığım
bir püse yakacağım
of be Dilâ gitmeyecektin