Yaşam güllük gülüstan olurdu
Şu iki yüzlü insanlar olmasa
Ne yar nede dosttan olurdum
Şu iki yüzlü insanlar olmasa

Ne dert nede dermanla uğraşırdık
Kurt ile kuzu beraber dolaşırdı
Hedeflerimize erken ulaşırdık
Şu iki yüzlü insanlar olmasa

Her yerde ayrı ayrı farklı karekter
Güvenip yola gidilmiyor beraber
Ne yalnız kalırdık nede derbeder
Şu iki yüzlü insanlar olmasa

Hem fırsatçı sinsi hem riyakar
Dilde gerçekçi kalbi sahtekar
Eşit olurdu ahali ile Hünkar
Şu iki yüzlü insanlar olmasa

Zengin yoksulun elinden tutardı
Ne güzel çirkine tepeden bakardı
Nede kimse helaline haram katardı
Şu iki yüzlü insanlar olmasa

Bütün canlılar sevmeye alışık olurdu
Evrende tüm ırklar barışık olurdu
Nede dünya böyle karışık olurdu
Şu iki yüzlü insanlar olmasa

İnsanlar hiç kula kul olurmuydu
Evlat Ana Babaya karşı dururmuydu
Hiç kardeş kardeşini vururmuydu
Şu iki yüzlü insanlar olmasa

HACI TİMURTAŞ