YİNE OLDU AKŞAMYine oldu, akşam, nerdeyse batacak, kızıl güneş, sermiş, denize kızıllığını, mavinin, üstüne seleserpe, ve akşamdı, zamanlardan, Dağlara, düşmüştü gölgeler, kızarıyordu, yamaçlar yer,yer, içime bir tuhaflık çökmüştü, gözlerim, o kızıl ufukta, güneşse o ufuktan, batıp gider. Ortalık sakinleşti, yavaş,yavaş, el ayak, çekilmeye başladı, ama ben, hala oradaydım, içimde darmadağınık,düşünceler, geçmişimle, ediyordum savaş. Güzeldi, karşımdaki manzara, kızıl güneş, ve mavi deniz, gelmezdi, bu güzellik nazara, o, kıpkızı manzara ve deniz, çünkü, Tanrı mavi yaratmış deriz. Ilık,ılık eserdi, son bahar yeli, yoktu içinde, kokan pisi keli, manzara güzeldi, onu sevmeli, daha oturup, bakıp görmeli, kabarsa da,orda duygular. Sade bir kahve getirdi garson, çıkmakta,izmaritten duman, helezon çiziyordu, havada, benmse halimdi, yaman ! orada, hayalimdeydi eski zaman. Kayboldu, mavinin arkasında, o kızıl akşam, güneşi birden, çekildi, dağların arkasına, p sakin denizse, karardı, ılık rüzgar, kızdı ona birden, savurdu gazel olmuş yaprakları. Uçup geldi, çarptı birkaçı başıma, ne saç kaldı, dağılmadık ! ne de,toz olmadık üst baş kaldı, sallandı ağaçlar, savruldu yapraklar, duyguları orada, bırakıp ayrıldık. a.yüksel şanlıer |