öldüreceksen öldür
kurtuluşum değil biliyorum,
bu yangınlar yanlız benim içimde uzaklara kaçsam da sen kovalıyorsun peşimde mecnun leylaya hasret olmuş kalmışlar biz gibi yaya çöllerde çaresi yok artık biliyorum bu yangın kül edecek ikimizi de sen orada ben burada çok uzağız birbirimize kalpler bir olsa da yokuz artık dünyanın ayrıyız meshebinde uçurumlar var kaderimizde ölüm seninle benim hep peşimde korkuyorum acep hayat bilmem ki neyin peşinde ben hazırım azrail al bu can benim içimde öldüreceksen öldür yeter ki çektiğim çile cehennem ateşinde...... ceylan yılmaz |
bazen hayattan vazgeçme noktası herkeste hasıl olur..bezginlik ve irkilme..
şiirdi..yüreğinize sağlık