SÖZÜM ONAŞiirin hikayesini görmek için tıklayın "sözüm ona
ne sensiz doğan güne ne de uçup giden yıllara"
unutma !
acıtsanda içimi bu bir baş kaldırı yokluğuna direniş şekli namlular dayalı sağ şakak üzerinden barut kokan yalnızlığın buhranlı düşüncelerine sol yan sancıları çoğalır fırtına önceki sessizlikte direnir menzili açık gözyaşlarım soğuk bir şafak vaktine yetişmez imdada kimseye pabuç bırakmayan kuru kalabalık sesleri her şey iki dudak arası itiraf da gizli korkular dağınık,salkım saçak azılı şehrin ıslak caddelerinde güne damgasını vurmakta gölgesine sığınan kaçışların yokluğunda saklı ayak izleri sensizlikte seni yaşamanın bir akşam sefası anısına bırakılan tebessümün keyfi sonbahar yaprakları gibi sarı ve de hüzünlü hiç bir yağmur tanesi günahım kadar masum değil üzerime acımasızca yağarken yer çekilir ayak altımdan karışırım toprağa şüphesiz sorarım bazen gökyüzünün hiç mi suçu yok ben böyle sessiz ağlarken... |