Siyah Tül
gözlerden süzülürken aşkın kırıntıları
bir ses getirir mazide kalan hatıraları en derinlerinden çıkar koyu mavi denizlerin o kahrolası aşk yosunları çığlık çığlık içine işler soğuk mavilerini dalgalar haykırmak ister yürek boş umitleri terk edilmişlik kumsallarında ayak izleri silinir tuzu göz yaşlarının dalgaların koynunda silinir yaşam o sert rüzgarlı kayalarında hayat gemisi yükünü alır sonra aşksızlığın isyanlarına yelken açarken sonsuza geride kalan sadece siyah tülüdür ardında |
Şiir çok akıcı ve güzel...Konu bütününü hiç kaybetmemiş mısralar akıp gidiyor dizilirken; bir dörtlük daha istiyor sanki ve şiirin sonuna da şairin adı olursa deme keyfine gitsin...Sevgi sizinle olsun!..