aşk ve şans
Aşktan yana hiç sansım olmadı benim
Hiç düşeş atamadım Hep atığım zarlar küçük geldi Hep yenildim,aşka yenildim Her seferinde nakavt etti beni Gülmedi gözlerim Açmadı kalbimde çiçekler Her seferinde filizlendiler Sonra soldular Her geçe başımı yastığa yalnız koydum Ve odamın tavanına yansıdı yalnızlığım Boğumdun bu yalnızlık içinde Kurtaran olmadı Aşktan yana hiç şansım olmadı ki benim Çorak bir arazide kalmış Tek başına direnen Kurmuş bir ağaç gibi, yalnızdım Yalnızlığımın sesi yankılanıyordu Esen rüzgârın uğultusunda Ve yanlığımın gözyaşları vardı Düşen yağmurun her damlasında |