Yangın MusluğuAlev alev yanan bir kalbin, Çok sonraları keşfettiği Bir yangın musluğu gibiydin sen. Su misaliydin ömrümden akıp giden, Acılarımı da peşin sıra sürükleyen. Bir dikişte içime almaya kıyamadığım, Akıp giderken önüne set olamayacağım... Günlerimden, Aylarımdan çıkıp, Ömrüme süzülsene artık. Salsana köklerini tüm uzuvlarıma. Bu özlemi dindirip, Olağanüstü güzellikteki gözlerinle, Aydınlatsana sol yanımda çırpınan kalbi... Elif SEZGİN |
Alev imgesi, riskli. Azı yarar çoğu zarar sanki. Şair bu riski biraz zorlasa da, istediğini hissettiriyor. Teşekkürü hak ediyor...