Uzaktaki BenKaptırdım Rüzgara ağrılı yanlarımı Soyundum tüm acılı yollarımı Hayata düşülen iğreti notlarımı Büyüttüğüm hayatı yok ettiler Şimdi Yağıyorum içimin kurak topraklarına Bir geçmiş, duman kokusu gibi Bir geçmiş, sevdalı bir bakış gibi Bir geçmiş, uzun duran sessizlik gibi Uyandı Benden uzaktaki ben Dev bir saflık içinde Nazik tutuşlar var gömleğimin sağ cebinde Devrimler ve isyanlar emer yüreğimin tazeliğini Çaldı birkaç milyon insan müsveddesi Hayatımın sahihliğini Araçlar ve gereçler daha fazla yer tuttu sözlerimizde Her sabah ve Her Akşam yüz sürdük,boyun eğdik Doldurduk yüreğimize insan olmamaklığı Hüseyin Adem Tülüce |