GÖMÜ
İçimde özlemini susturdum;
Yepyeni bir sevda doğdu yüreğimde, Sana dair, senle ilişkin. Unuttum gözlerini, Unuttum ellerini, İçimde büyütüyorum sevdanı; Kimse bilmiyor. Sen bile bulamazsın yüreğimde kendini, Sakladım seni yüreğimin ayazına. Orda kaldı özlemin, Orda kaldı umudum. Sorma sevdin mi diye, Sorma özledin mi diye, Demeyeceğim; Sevdam bilsin seni, Sevdam ağlasın. Issız kuyulara gömdüm sevdamı, Duymaz orda kimse ağıtları. Ellerimi zincirledim orda, Tutmaz başka elleri. Bağlıdır gözlerim orda, Bakmaz ki kimseye. Ayaklarım ne bir adım ileri Ne bir adım geri gider; Bağlanmış sana. Ne tarafa baksam:sen! Ne desem: sen! Yüreğimi arıtmışım , Sen geldiğinde Kirlenmesin ruhun. Uzaklarda bir trenin sesi gelir, Sen mi gelirsin diye beklerim. Geçer gider kara tren Ağlamam. İs sarar her yanı… Adını yazarım camdaki ise. Sen sanır, gülerim. Yüreğim güler, Özüm güler, Hoş geldin canözüm der, Hoş geldin. Bilirim ki Kocaman yüreğinle Yolun başındasın. Vakit o vakit olsun, Gideyim dersin. Bir gün, Bir gün diye günleri kovalar da Dilek pınarında beklersin. Ben sakladım ya sevdamı dipsiz kuyulara , Artık huzurludur uykum; Korurum seni. Sen de bir mahzen bul sevgili, Göm sevdanı oraya. Filiz verince başak, Uzat ellerini ! Bil ki: Buğday tanesinde hayat var. 2.10.2007 SERAP ÖZALTUN |