YÜREĞİMİN KARANLIK MAHZENLERİanadolumun bereketli toprakları gibi türkülerim buram buram hep sen kokuyor yağmur yüklü bulutlar gibi hüzün yüklü bir sevdaydı benimkisi yüreğim tıpkı elindeki kuru bir ekmek parçasına aşık olan sefil bir çocuğun yüreği gibi hasretine atıyordu artık yırtık düşlerimdeki rüzgarlarda savruluyorum hangi coğrafyaya hangi şehre akıyorum belli değil içinde sen olmayan yaşamın kıyısı bile dar geliyor nefesime şimdi ben gölgelenen umutlarımdaki ışığına hasretliliğimle senli anılarımı gözyaşlarımla harmanlayıp yüreğimin karanlık mahzenlerine yatırıyorum... 28/09/2007 DM |