gecemin yalnızlıgı
Hayatın alacakaranlık yokuşlarında yürüyorum;
Çığlıklarım yankılanırken boş sokaklarda Yalnızlıgım çökünce üstüme üşüyorum , İşgal altında bir bedenle titriyorum. Karanlıktan aydınlıga cıkmak için, Şafagı bekliyorum akşamların gizeminde; Vurulurken yalnızlıgıma kelepçeli karanlıklar, Dar ediyorum geceleri dogarken usul usul güneş. Herkez uyanırken güne ben karanlıga gömülüyorum. |