1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1099
Okunma
kuzeyli bir yolcu
yitirince
gece saçlı
yıldızı
ağladı
effia..
suydu
effia
pırıl pırıl
dupduru bir su
akıverdi
karanlıklara
apansız
bir böğürtlen nasıl yeşerir
bir leylak
nasıl çiçek açar
düşünmeden..
belki
uzundu geceleri
gözlerini sarmıştı
vakitsiz bir
aydınlık.
biliyorsun
seni unutmaz
effia
döner dolaşır
tekrar uğrar
bahar yüzlü gülümsemene..
mavi bir kelebek
dudaklarında
bitmez tükenmez öyküler
seni
sevmişti effia
cemreler
bulutlar
kadar
gülümse effia
aşkın en çok
gülümsemeye ihtiyacı var..
30/12/2011
ödemiş
Cevap Yaz