MEVSİMLER GELİP GEÇTİ
Mevsimler gelip geçti, takvimler arasından,
Ne aşkından bir eser, ne dilde tadı kaldı. Düşen her bir yaprağın ağıt yaktığı yerde, Ne Leylâ’dan bir haber, ne Mecnun adı kaldı. Silindi tüm hayâller, gömüldü ümit suya, O yâr bensiz dalıyor, gece derin uykuya, Bir hüzün sisi çöktü gönlümdeki her koya, Ne limandan bir sefer, ne dil feryâdı kaldı. |