İyilik
Dağın zirvesine ilerliyorsun,
Çıkıyorsun basamakları birer birer, Artık biliyorsun ki, Bu dünya fani. Geri kalan ömrünü boşa harcama, Yalan dünya işiyle oyalanma, İyilik yap gir sevaba, Bir çocuk sevindir yada bir ihtiyar. Tut çocuğun elinden, Ona gülümse içten, Unutma ki İyilik eden iyilik bulur, Bütün kötülükler yok olur. Sevindir bir yetimi, Üzme kimseyi, Kime kalacak bu dünya ki, Yaşa içindeki sevinci. Yapma kötülük kimseye, İyi ol olabildiğince, Sadece gülümse, Bu bile girer iyiliğe. Sen böyle yaşa dünyayı, Böyle hatırlan her yerde, Sen ölsen bile anıların yaşar, Sayende dünya iyilikle taşar. Unutma sadece gülümsemek bile yeter... |