vakitsiz bir intihardı
başına taç yaptıklarının
ayaklarıydı kanatan dallarını.. günün dar zamanında uyanınca uykusundan kan içindeydi bütün düşleri... dili yanmıştı çekik söz ve tümcelerden anlamı bulanık fısıltılar kuşatmıştı herbir yanı. vakitsiz bir intihardı yanıldığını uyanınca anladı.. işaret edip peşinden koşanlara iğreti hayallerini bir beyaz bayrak salladı sayrılı barışlarına.. bir sokak ortasıydı günün herhangi bir vakti gülerek kul olduğu kül etmişti eksik hikayesini.. 28/12/2011 ödemiş |
Bravo şair..