Vakit Gelmişti
ASKER YOLU
Vakit gelmişti, kaçış yoktu artık Herkes gibi, her delikanlı gibi Ocak ayının on dokuzu olan kara kışta Peygamber ocağına yolculuğum başlamıştı O kara gecenin zifir soğuğunda Üşüse de ellerim, yanıyordu yüreğim. Çünkü ; Anam ve babam yanımdaydı Her zorluğumda olduğu gibiBabamın kaşları çatık, yufka yüreği heybetli Gurur duygusu vardı ilk defa omuzlarında Babam ardımdaki, sığındığım dağ O tuzlu yaşları süzülürken yanağından Helal et dedim hakkını , Bu yaşıma kadar olmasam da evlat Evlat dedi, Evlat. O an. Buğulu gözlerinden bakarken yüreğime.. Kanım damla, damla geçti yüreğimden, Hakkım vatanda, bayrağında saklı Sen vatana sahip çık, helal düşün... Hakkım; ananın ak sütü gibi helaldir EVLADA Anam ise; Anam yüreği dağlardan yüce Sevdası ak sütü gibi pak Ayrılık vakti omuzlarımda ağır yük oldu Ayrılamadım ellerini öperken, o kokuna Anam sen ki; Bu yaşıma kadar kahrımı çeken Sen ki; Kara uzun gecelerimdeki güneşim Kabuslarım ardındaki, seccadendeki niyazım Sevdiğim, sevdiceğim Ayakların altında saklı olan gerçeğim... Ve otobüs camına koyarken başımı Saklayamadım, gözlerimden süzülen gözyaşımı Gözlerim buğu, buğu camdaki suretimde Bakarken sevdiklerime, Gözlerim bulut oldu Yağdı yüreklere O zaman, zifirde ay, Yüreklere nur doğdu, En büyük olmazsam da, Oğul; oğul olalı Babaya onur vatana asker oldu... Mahmut Tuğrul AĞSU |