EBABİL KUŞLARIM
Akşam güneşinin ışıkları altında
Rüzgarın uğultusu bir çığlık Yüreğimdeki sevgin ise Derin hıçkırıklara boğulmuş Hüzünlü şarkı gibi. Bu kaçıncı Sensiz gökyüzü rengini değiştirdi Yitirdim artık benliğimi Söyle hiçmi sevmedin beni . Aklım sende Fikrim sende Gece vakti ilham çöktü içime Şiirler yazdım güzel gözlerine Hasrete ağlayan mısralarla Kalan bir nefeslik ömrümü adayacağım senin kalbine.. Hala kulağımda sesin sanki müzik çalıyor Sözleri dokunurmuşcasına tenime çarpıyor Yüzdeki gözenekler yaşlarla doluyor Sana bu kalp tutuk sızı gittikçe artıyor... Her doğan gün seninle doğar sandım Geç farkettim Yalnız geceleri çoğalıyor yalnızlığım Senden bir haber yok? Başımda döner durur ebabil kuşlarım Senin olmadığın bu kalbi Aşka kapatıyorum !... ESİN ÇEVİKOĞLU |