Tanrı gel dedi,
Çocuk yeni doğmuştu,
Henüz alışma evresinde idi tenleri,
Henüz alışıyordu çocuğun pamuk elleri,
Emir büyük yerdendi,
Tanrı gel dedi…

Henüz geçmişti koltuğa sıcaklığı,
Henüz öğrenmişti, eşinin annesine “anne” demeyi,
Hastaneye gitmeden üç gün önce değiştirmişti,
Avizedeki yanan ampulü,
Henüz öğrenmişti, kirli çoraplarını sepete atmayı,
Hissederek koluna girenin sıcaklığını,
Hafta sonu beraberce bebek dolaştırmayı,
Yaşı gençti, vakit erkendi,
Emir büyük yerdendi,
Tanrı gel dedi…

Sonu, “özür dileme” ve sevgi ile öpme,
Zamanına erişemedi,
Neden erişemedi, zaman niye yetmedi,
Sormadık, soramadık,
Emir büyük yerdendi,
Tanrı gel dedi…

Bilinmez ki;
Tesadüf ile başlayan sevgileri,
Sevda masalı idi,
Tanıyorum, biliyorum, gördüm, şahidim,
Buluştuğunda gözleri,
İçin için “sevda” ile gülümserdi,
Erkendi, gitmek için çok erkendi,
Emir büyük yerdendi,
Tanrı gel dedi…

İST. 24. 12. 2011 / 02. 30