KARDELENİN YAPRAĞINDA
Kardelenin Yaprağında
Gezerim dağda, yamaçta, beklerim gelirsin diye, Şu kalbimin kıymetini gün gelir bilirsin diye. Kardelenin yaprağında buzlar gibi eriyorum, Nacizane şu gönlümü derip derip veriyorum. Gözüm yok bülbülde gülde, sensin gözlerimin feri, Ben koşarım sana doğru sen niye gidersin geri? Ağlarım kuytu köşede gizli gizli hep ağlarım, Kanar yaram için için yaramı kendim dağlarım. Hasret hasret bekliyorum günler, aylar, yıllar geçti, Gurbet ellerde güzelim o kalbin kimleri seçti. Sen yoksun gönül virane dertlerimle baş başayım, Dağıldı kalmadı hane yoksun nereye koşayım? Sorarım sana vicdansız sevmek nedir bilir misin? Bekletme artık garibi, Allah için gelirmisin. İster sevme artık beni, istersen bakma yüzüme, Son nefesimi vermeden gelde bir görün gözüme. Geçmişti deli çağlarım ellisinde aşka düştüm, Aşk eteşten bir gömlekmiş hele giydiğim gün piştim. Şans, kader gülmedi bana sevdim ama sevenim yok, Ondan bana tek hatıra şu kalbime taktığı ok. Benim adım deli aşık, dolaşırım deli deli, Sen olsaydın kara gözlüm vız gelirdi şu güz yeli. Havva KESKİN |
Uğur böceği ve pembe kurdelayı çoktan hakeden, kaleme yakışan harikulade şiirinizi kutluyorum kardeşim.
Saygım, sevgimlesiniz...