Gecenin Namlusu
Kollarından tutup akşamın ıssızlığını
damarları kurumuş atın sırtında her akşam-yada gece-eve döndüğümde cam saydamlığındaki ellerini geceler boyu öptüğüm kadının komşusu bir kızı sevmişliğim vardı. umarsızlık saatlerinde sabahın fırçalanmış dişleri arasında yürürken at kestaneleri görünmezdi. Aşk, kadının erkek cinselliği altında ezilmesiyle pelte olmuştu aşkımız ama hala sisli bir ufku gösteriyordu güneş. Yokolmanın bataklığında bebek sonsuzluğa çivilenmiş bir yürek demektir. Toplama kampı toplumda yürek ise, mavi bir kardır süslüyor ellerimdeki dağı. İçinde ağaçların boğulduğu o uzak patika ikimize dardı geceler boyu öptüğüm kadının komşusu bir kızı sevmişliğim vardı. |