Aklına geldiğim hatırladığın olur mu bilmiyorum göçmen kızı
Ama biliyor musun bir türlü unutamadım ben seni

Hatta umutlansam da geçmiş adına bazı bazı
Ne hayalin teselli oluyor
Nede düşlerimi ısıtıyor Sensizliğin ayazı

Maziye gömsem de bunca yaşananları
Kapattım diyemiyorum bir türlü sana olan defteri

Çünkü
Hayatımda hep farklıydın
Yinede farklı olacak yerin

Dedim ya mazi olsa da yaşananlar
Geçmişi silmem ne mümkün
Seni bilmem ama
Unutturmuyor yazılanlar resimler ve de hatıralar

Zaman ve şartlar ne kadar değiştirdi bilmiyorum
Bilmiyorum hala o ciddi kız rolünde hala alıngan mısın
Hala gönlünce sevdalı ve de hala muamma mısın

Eğer değiştirememişse seni bunca yaşananlar
Bırak asılı kalsın sevdan adına sana olan umutlar

Ve bırak avuçlarında çarpsın
Katli vacip diye alıp götürdüğün yüreğim

Şimdi hatırladıkça ayrılık gidişinde ki yüzünü
Beynimde cadı kazanı oluyor sensizliğin hüzünü

Hani diyor ya ozan, saza vurarak mızrabı
“ ayrılıktan zor belleme ölümü”
Bence de çok doğru söylüyor be göçmen kızı

Yani ölüm dediğin de ne ki
İnsan bir defa yaşar, bir defa tadarmış
Yani bir varmış bir yokmuş misali

Ama ayrılık ,ama sensizlik
Bin defa ,yüz bin defa,
Kısacası her gün ölmek demekmiş
Kaşif Kani Ertürk