...birden bir sıcaklık hissettim sol yanımda
hafif bir huzur..saf..ılık...
anlamıştım sen gelmiştin yine..sarmıştın benliğimi hayalinle..
gözlerin düşmüştü aklıma, yüreğime damla damla..
yok olma vakitlerim başlıyordu yine seninle..
biliyordum çok acıtacaktı yine..
çünkü kaçınılmazdı gözlerin gelmişken bakışlarının istilası..
yüreğime damlayan gözlerinin getirdiği huzur yerini
yavaş yavaş acılara bırakıyordu..
için için acı hissetmeye başlıyordum şimdi de..
yani bakışların düşüyordu tek tek yüreğime gözlerinle birlikte..
mermi yağmuru gibi geliyordu hepsi..
ateşten oklar..saplanıyordu bir bir..
gittikçe hızlanıyorlardı..
parçalıyordu..daha çok..daha çok..
ah o bakışların..tek tek yüreğime düşen..
tek tek saran kalbimi..
tek tek parçalayan..
ne katıksız bir acı şeklidir onlar..
ne eziyettir bu yanan ruha..
yanıyordu kalbim de bakışlarınla damla damla..
sarıyordu alevi tüm benliğimi, yüreğimi,...
işte başlamıştı yok olma mesaisi..
değdikçe gözlerinin hayaline gözlerim..
deliyordu ruhumu bakışların, derinliği kadar gözlerinin..
istila etmişlerdi artık..
her yer alevler içinde yanıyordu..
için için..
kor alevler..sarmıştı her bir yanı..
her yerde hayalin..
her yerde gözlerin..
her yerde bakışların..
o bakışların bana söyledikleri..işte acının sonsuz hali..
şimdi tek çaren vardı...
oturup alevlerin içinde yanmak..yanmak..yanmak..
tükenmek..tükenmek..bitmek..yok olmak..
acıdan çöküp kalsan da..bağırsan da..dayanamayacak hale gelsen de..
yokoluş seanslarındı bu senin..her birini tek tek yaşamak zorundaydın..
böyle devam etti..bekledim bitmesini..yangın yerinden çığlıklar duyuluyordu..
yaş oldu yüreğimde gözlerin..aktı gözlerimden bırakarak izler en derin...
peki silebilir miydi şimdi gözlerin, bakışlarından arta kalan izleri...?
ve gözleri derindi Merve’nin..içmeye eğildim de...
..boğuldum en derin okyanuslarında...
..düştüm dipsiz kuyularına...
..düştüm sonsuzluğuna..bu kalpte ölümsüzleştin..