DEDEMLERİN KIR ATI
Dedemlerin bir kır atı var idi
Kafası eser coşardı bu at. Araba kornasından ürker idi Kızıp sırtından atardı bu kır at. Verir isen yulaf ile yemini Azar ise,çeker isen gemini Kaşağılar,okşar isen tenini Gönül verip sever seni bu kır at. Odun yükleyip sırtına yorarsan Takıp pulluğu tarlaya koşarsan Deh ! deyip arada bir kırbaçlarsan Güzel çifte atar sana bu kır at. Var yanına okşa yelesini Duyunca alkışla,kişnemesini İndirirsen sırtından semerini Akşama huzurla yatar bu kır at. Kütür kütür arpaları öğütür Üstüne beş helke suyu götürür Kuyruk atıp keyif ile gerinir Bir bilseniz yakar bizi bu kır at. Talibi söyler dostlar neyleyeyim Şimdi yok ki tutup onu seveyim Mazideki bu at’ı çok özledim Hasrete salar bizleri bu kır at. Talip KAZGI 17 Ağustos 2010 KÜTAHYA |
kutlarım şairimi. Nadide bir eserdi.
Saygı ve sevgilerimle can kardeşim...