)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-304-)(-)(-)(
---------------------------------------------------------------------
************* DELİ DERVİŞ ************ Cahilin sözleri hasb-u hal deĞil Biz dosttan almışız el Deli DervİŞ Halimiz bilene bu ahval değil Sedamız iletir tel Deli Derviş Kırk yıldır dökerim bu aşkla terim Neredir nerdedir bilirim yerim Sen gönlünü serin tutasan Pirim Emeğimi almaz sel Deli Derviş Erenler ceminde yüreğim pişti O Pirin aşkıyla kaynayıp coştu Banazlı’nın sözü aklıma düştü Titretmez dalımı yel Deli Derviş “Bana elin taşı kar etmez” dedi “ Gül dalına karga yar etmez” dedi “Cahil kemaleti var etmez” dedi Ne ise bilinir fel Deli Derviş Ben bir EZELİ’yim halkIn ozanI Çok gördüm yolundan çıkıp azanı Kaynar gönlümüzde hep aşk kazanı İrfan sofrasına gel Deli Derviş *************** Ezeli Doğanay ************** 1966 yılında Tercan’ın (sonradan Aşkale’ye bağlanan) Tozluca köyünde doğdu. İlköğrenimini köyünde ve İzmir’de, ortaöğrenimini İzmir’de tamamladı. Aşıklık geleneğini ve bağlama çalmayı küçük yaşlardan itibaren öğrenmeye başladı. 1977 yılında ailesiyle birlikte İzmir’e yerleşti. 1986 yılında Almanya’ya gitti. Aynı yıl birkaç arkadaşıyla birlikte »Halk Ozanı« adlı dergiyi çıkarmaya başladı. 1990’dan başlayarak 2 yıl kadar bir televizyon programı hazırlayıp sundu. Ezeli Doğanay’ın şiirleri çeşitli sanatçılarca bestelenerek seslendirildi. Ayrıca çeşitli dergi ve gazetelerde yazı ve şiirleri yayımlandı Doğanay, Ursula Reinhard ve Rıza Zelyut gibi araştırmacıların çalışmalarına da katkıda bulundu. Ezeli Doğanay, şiirlerinde, sevgiden toplumsal sorunlara dek hemen her konuyu işlemektedir. Şiirlerinin bir bölümünü »Gurbet Denen Alıcı Kuş« (1988), »Kurşun Neylesin Türküye« (1994), »Yüreğimi Astım Gözlerine« (1995), »Apocu Cenk Türküleri« (1999), araştırmalarını »Gülüşleri Çiçek Kokar« (1997), »Rüzgarda Savrulan Ömür« (1998), »Kadın Halk Ozanları« (1999), »Kızılbaş Kadın Şairler« (2003) adlı kitaplarda topladı. Ayrıca şiir, araştırma ve söyleşilerinden oluşan yayına hazır kitapları bulunmaktadır --------------------------------------------------------------------- ..................................................................... )(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-304-)(-)(-)( Anlatayım sana hâl, ahvalimi Vaziyet hoş değil bil Deli Derviş Kuru bir simide edip talimi Güzel söylemiyor dil Deli Derviş Her insanda biraz olmalı azim Şükretmek Hüdâ’ya biraz da çözüm Saltanat,saray köşk, nemize bizim Yetmez mi bir hasır,çul Deli Derviş Kamu oyu diyor doğruysa eğer Vallaha yapıyor çok ince ayar Yüzde yetmiş bu halk mutluymuş meğer Şu olup bitene gül deli derviş Emekli yokluğa ederken talim Görüp de yalanı söyler mi dilim Ya ben avanağım ya millet alim Millet de para,pul,bol Deli Derviş Şu kuru laflara benim karnım tok Tüm Televizyonlar eder beni şok Megefonla bağırsam da fayda yok Şu ipin ucunu sal Deli Derviş Kendinden olanlar alıyor nema Yaşa sesleriyle çınlıyor sema Kafanı kaldırıp bakayım deme Sen yine yerinde kal Deli Derviş Lüzumsuz düşündü maziye daldı Her zaman her yerde haddini bildi Herkes gibi o da ölmeden öldü Şu dertli sazını çal Deli Derviş Sadık Dağdeviren Aşık Lüzumsuz |
Edebiyat defterinin gülüne
candan teşekürler
selamlar.