AkasyaAkıllısın akasya, benim gibi değilsin Bir tebessüme aldanmaz, güneşe kanmazsın Hiç sevdin mi? Akasyalar sever mi? Seslenirler mi sevdiklerine, ne derler? Kucaklamak isterler mi birbirlerini? Ya da öpmek… Yitirirler mi sevdiklerini üzülürler mi? Bak burada sen de teksin, benim gibi Sırtımı yasladım gövdene, Sen benden daha sağlam duruyorsun İki bardak rakı doldurdum, akasyalar içer mi? Sarhoş olur musun? Kadehin biri sana, biri bana Yıllardır buradasın bu dağ da Hiç bağırmak istedin mi? Küfretmek… Anlat bana Yaşlanıyorum akasya, sen benden daha yaşlısın, Daha sağlam. Bak zaman yaklaşıyor, bir gün ışığım sönecek. Akasyalar da ölür mü, tabuta koyarlar mı? Ağlayan olur mu arkanızdan? Helva da yaparlar mı? Sen, benim gibi değilsin Bak hala çiçek açmadın, yaprağın da yok Utanır mısın çıplaklığından? Ben utanırım akasya Hiç örtünmek istedin mi, utandın mı akasyalığından? Benim insanlığımdan utandığım gibi. Kâğıt toplayan akasya var mı, ya da çöpten yiyecek? Parasız kaldın mı? Çaresiz Hastaneniz var mı? Hiç rehin kaldın mı ödeyemediğin için faturayı? Tartaklandın mı, kuyruklarda aşağılandın mı? Üşüdün mü akasya, soğuk kış günlerinde? Ayakların çıplak, burnun aktı mı, için titredi mi? Pamuk bir el uzandı mı, gülen bir yüz? Bir tas sıcak çorba… Aş evleriniz var mı ya da sığınma? Köprü altında kaldın mı? Yatağın toprak, yorganın yıldızlar oldu mu? Ağladın mı geceler boyu yalnızlığa? Ağlar mı akasyalar, üzüldüğün de sevindiğin de? Akasya olmak nasıldır, insan olmak kadar zor mu? Ben hiç akasya olmadım. Ah! Akasya ah! Seninle yer değişebilsem. Neyse Hadi bir yudum daha içelim. Unutma! Akasya olan sen, insan olan ben. Ya ötekiler… Şiir:Ümit GAŞ Fotoğraf:Ümit GAŞ |
Akıllısın akasya, benim gibi değilsin
Bir tebessüme aldanmaz, güneşe kanmazsın
Hiç sevdin mi? Akasyalar sever mi?
Seslenirler mi sevdiklerine, ne derler?
Kucaklamak isterler mi birbirlerini?
Ya da öpmek…
Yitirirler mi sevdiklerini üzülürler mi?
Bak burada sen de teksin, benim gibi
Sırtımı yasladım gövdene,
Sen benden daha sağlam duruyorsun
İki bardak rakı doldurdum, akasyalar içer mi?
Sarhoş olur musun?
Kadehin biri sana, biri bana
Yıllardır buradasın bu dağ da
Hiç bağırmak istedin mi? Küfretmek…
Anlat bana
Yaşlanıyorum akasya, sen benden daha yaşlısın,
Daha sağlam.
Bak zaman yaklaşıyor, bir gün ışığım sönecek.
Akasyalar da ölür mü, tabuta koyarlar mı?
Ağlayan olur mu arkanızdan?
Helva da yaparlar mı?
Sen, benim gibi değilsin
Bak hala çiçek açmadın, yaprağın da yok
Utanır mısın çıplaklığından? Ben utanırım akasya
Hiç örtünmek istedin mi, utandın mı akasyalığından?
Benim insanlığımdan utandığım gibi.
Kâğıt toplayan akasya var mı, ya da çöpten yiyecek?
Parasız kaldın mı? Çaresiz
Hastaneniz var mı?
Hiç rehin kaldın mı ödeyemediğin için faturayı?
Tartaklandın mı, kuyruklarda aşağılandın mı?
Üşüdün mü akasya, soğuk kış günlerinde?
Ayakların çıplak, burnun aktı mı, için titredi mi?
Pamuk bir el uzandı mı, gülen bir yüz?
Bir tas sıcak çorba…
Aş evleriniz var mı ya da sığınma?
Köprü altında kaldın mı?
Yatağın toprak, yorganın yıldızlar oldu mu?
Ağladın mı geceler boyu yalnızlığa?
Ağlar mı akasyalar, üzüldüğün de sevindiğin de?
Akasya olmak nasıldır, insan olmak kadar zor mu?
Ben hiç akasya olmadım. Ah! Akasya ah!
Seninle yer değişebilsem. Neyse
Hadi bir yudum daha içelim. Unutma!
Akasya olan sen, insan olan ben.
Ya ötekiler…
Şiir:Ümit GAŞ
Fotoğraf:Ümit GAŞ
Evet ya ötekiler yokluk, ümitsizlik ve acı içinde kıvranan insanlar bu akasyayla dertleşme şiiri hatı zatında akasyayı insan kabul etmek esasına dayanıyor evet yokluğun, sıkıntının, dertlerin paylaşımı oluyor.İnsanların bir kısmı böyle yaşamıyor mu, elbette yaşıyor şair topluma bu şiirle mesajlar veriyor.Üzerine kendi yanlızlığını ve hüzünlerinide ekleyerek vurgularıyla anonim ve sinonimleriyle mükemmel bir şiir olmuş her zamanki gibi hemşehrim, kardeşim değerli şair Ümit Bey i kutluyorum.Puanım tam.Yunus diyarından selamlar.