ÖLSEMDE YAŞARIM BEN
Ölümün eşiğinde soğuk bir nefes
Bakışlarım donuk ve çok uzaklarda Ruhum yalnızlığa hapis Bedenim kafes Nefsim kaybolup gitti Vicdanım azaplarda... *** Ayaklar altındayım Yerle bir gölgem Çıkmaza yürüyorum Dar sokaklarda Bilsem ki kurtuluşum Bir kurşuna bakar Asla eğilmez başım Namlu uçlarında... *** Takatim yettiğince Çekerim kendimi Sürülmem karanlıktan Aydınlıklara Vadem dolduysa eğer Aramam ötesini Öderim hesabımı En ağır azaplarla... *** Bakmam öyle ecelin İç çekişine Atarım bedenimi Kuytularına Ölüm nedir ki sanki Doğmaktan başka Ölsemde yaşarım ben Yer gök arasında... 21:07__18.12.11 |