TÂ Kİ
Yok, yok! Bomboş, bomboş duruyor yeri,
Boşun üstü et, kemik... ve de deri, Bir güzel gözlü güzel, çaldı O’nu! Tâ ki tâââ o ilk baktığından beri. Yok! Ne kendi ne damarı, ciğeri, Gitti... ki yok geleceği de geri, Nasıl yaşıyorum bilmem hiç, O’nsuz? Tâ ki tâââ o ilk baktığındna beri. Bu yüzden de kalmadı canııı, feri, Sanki ruh, sanki hayâl, sanki peri, Göze görünmez bir durumda, cân’ım, Tâ ki tâââ o ilk baktığından beri! 08.01.2011/04.05 |
Yok, yok! Bomboş, bomboş duruyor yeri,
Boşun üstü et, kemik... ve de deri,
Bir güzel gözlü güzel, çaldı O’nu!
Tâ ki tâââ o ilk baktığından beri.
Yok! Ne kendi ne damarı, ciğeri,
Gitti... ki yok geleceği de geri,
Nasıl yaşıyorum bilmem hiç, O’nsuz?
Tâ ki tâââ o ilk baktığındna beri.
Bu yüzden de kalmadı canııı, feri,
Sanki ruh, sanki hayâl, sanki peri,
Göze görünmez bir durumda, cân’ım,
Tâ ki tâââ o ilk baktığından beri!
08.01.2011/04.05
Şiirinizi kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.