Caddeler karanlık
İs karası sarmış her yanı
Umut çıkmazı
Köşe başından dönünce
Mutluluklar açıyor
Dilersem gönlümce

Hortlamış canavarlar gizlenmiş
Karanlığı bölüyor şimşekler
Bir sağımda bir solumda
Korku dolu canavarlar
Caddelerin adı korku
Gölgeler geziyor sağlı sollu

Dev bir apartman boyunda gölgesi
Çöplerin yanından doğru bir ses
Neyseki küçük bir kedi
Bir an uğultular sesler
Of kemiriyor beynimi
Devleşmiş simsiyah gölgeler

Bir ışık görüyorum çok uzakta
Bu sessizlikte neyin nesi
Sanki bir çift el uzanıyor arkamdan
Alıp götürüyor kopartıyor canımdan

Dünya kocaman bir şehir
Caddeler up uzun kıvrım kıvrım
Heryerde köşebaşı ve çıkmazlar
Her başlangıç yeni bir son
Her son yeni bir başlangıç
Gidiyorum umutlara koşarak
Tepe takla boylu boyunca
Oynayarak.


Haydar Bulut