Sıkışmış düşüncelerin kenarından yazıyorum sana
Puslu bir gecede karlar düşüyor yüreğime
Bir resim çiziyorum gök yüzüne hayata dair
Ve susuyorum İlerde özgürlük var diye
Uçun güvercinler uçun özgürlüğe
Hiç korkmadan hiç usanmadan.

Minik bir serçenin uçması kadar özgürüm
Kalın kelepçeler bağlansada kollarıma
Demir parmaklıkların ardında kuşlar kadar özgürüm
Gökyüzünün mavilini izliyorum küçük bir pencereden
Duvarlar üzerime üzerime gelsede
Korkmuyorum özgürlüğe doğru yürümekten.

Benim adım özgürlük benim adım eylem
Eğer susuyorsam demir parmıklar ardında
Vardır elbet bir sebebi özgürlük çok yakındır
Elimde kara kalem gözlerimde yaşlar
Özgürlüğü yazıyorum hiç usanmadan hiç korkmadan.

Tek bir yumruk olup devrim yapıyorum
Akıllarda başlayıp kalplerde son buluyorum
Ellerimde acılar ellerimde kanlar
Dört bir yanımda silahlar özgürlüğü özlüyorum
Bu şiiri kendini özgürlüğe adamış herkese yazıyorum.

Karlı bir gecenin kanlı sabağından sesleniyorum
Kalkın uyanın özgürlük savaşçıları
Zaman özgürlük vaktidir zaman diriliş vaktidir
Zaman tüm dünyaya adaleti getirme vaktidir
Kalkın uyanın özgürlük savaşçıları...

Ufuk GÜNEY