YOK Kİ ELLERİM...ne sevgilinin gözleri ne tanrı geldi... sade bir sızı düştü tenine değemeyecek el uçlarımdan içime filizlerine balta vurduğum fidanları düşledim. haykırışım yankılandı planyadan hangi evi ısıtır ki talaş olan parmaklarım benim değilsin artık yerde göllenen kanım ustamın eksik elleri dindiremedi sızımı düşman oldu ustama, bedenime yüreğim taşınmadı dizlerim... sargılar içinde sancılarla geldim kendime kim yazmışsa bu yazıyı dedim kessem ellerini tanrım nasıl kıyarım hem yok ki ellerim... |
ne yavuklumun gözleri
ne tanrı geldi...
/
kırsal giriş sonrası tanrı deyişinin tezatlığ girişte çok çarpıcı.
ne sevgilinin gözleri
ne tanrı geldi
daha modern, zira şiirin devamı bunu taşır ama yavuklu yakışmamış.
Devamına geçmedim.
saygılar.