Sessizliği Konuşturuyoruz

Hakikatlı bir dost geceyi
İçiyorum yıldız sunağından
Kör kütük olmayacağımdan
Emin değilim henüz
Muvahhid bir sahiplenmenin
İmanını siper edinerek sesime
İliştiriyorum furkanı
“Kıyam-et “zamanı gelmişte geçiyormuş
Ben beni bilipte susuyormuş gibi
En veballi adamlığımı kucaklıyorum

Şimdi kılpayı kaçırılmış bir neşenin
Büyütülmüş çerçevesine hapsediyorum
Sevgilidir diye bühtanlayıp ilan ettiğime
İkileterek söylettiğim umudun kabına
Sığmıyor yarından beklentilerim

Şiir serkeşliğiyle dinliyor gece sabrımı
Biliyor ki ben sıradan bir yalnızlığı avuçluyorum
Soğuk ve kimsesiz bir mezarın koynundan
Ulanarak sabaha çıkmayı düşünmeyen
Ve hiç bilmediği kadar yaşamayı konuşan

Kilitli kimliğimle açıklıyorum kendimi
Sustasız tek bir kelimem yok
Suçla(n)madığım tek bir geçmişim yok
Sığ bakışlarımla sevdimse de dünyayı
İçine boşalttığım herşey günah

Kevgire çevirdim sevdiğim her güzeli
Anlata anlata delik deşik ettim
Mesela ıhlamur kokardı nefesi sokağın
Ben çok severek boğdum ışığını
Kör ettim gelinlikli endamını


Hakikatlı bir dost geceyi
İçiyorum yıldız sunağından
Kör kütük olmayacağımdan
Emin değilim henüz
Maslahatını söyle(n)memiş kıvamdayım
Koyu lacivert sandığım gecenin
Şifrelenmiş yıldızlarıyla
Bulutsuzca o pervasızca ben
Susup susup
Sessizliği konuşturuyoruz