FERYAD
bir anne ağlıyor!
çığlıkları kulaklarımda bir kurşun gibi deliyor geceyi, tam ortasından. sonra hıçkırıklara boğuluyor dili feryat figan... ağlıyor gözbebekleri iki damla gözyaşı düşüyor yere sonbahardaki yapraklar gibi süzülüyor rüzgarda. oğlum diyor, yavrum diyor, başka birşey de bilmiyor. bir mermi kovanı alıyor yıllarını körpe yüreğini sarıyor karanlık umut başka mevsimlerde arıyor kendini insanlık başka yerde...yk |