bir kızıl çitlembik dalıydı..annem’e... çalıların arasında bir kızıl çitlembik dalıydı duruşun.. kızılca yanıyor muydu yaprakların süzülen dallarından yağmur sonrası bir ağıt mıydı toprağa döktüklerine mevsimsiz bilmiyordun... her damlada uçurumun kıyısında duran birinin boşluğu büyüyordu gözlerinde iki bi-renk maiyi karıştırıp beyaz bir düş çiziyordun toprağa belki kaybettiklerinden arta kalanlarla belki belki hiçbir şeydi ellerin gibi bu beyaz düşlerin.. ölüler sıralanmıştı çürümüş yaprak kokan ölüler ve ben ağlıyordum sadece tenine kızıl çitlembik dalı değmiş ölüye.. çalıların arasında bir kızıl çitlembik dalıydı duruşun.. 16/12/2011 ödemiş |
kutluyorum çitlembik dalının gölgesinden parlayışını
kızıl...