Karşının KarşısındaI.) - Yusuf’tur tek yoldaşım tamahın karşısında – Öyle bir an gelir ki "an"a ömür sığarken Sevabın hükmü biter günahın karşısında. Yıldızlar göç eyleyip ufukta gün doğarken Karanlık secde eder siyahın karşısında. "Belki"ler sormaz olur "eğer"in kıymetini "Keşke" anlamaz olur "meğer"in kıymetini Bir de "hiç" bilmeyince "değer" in kıymetini Murat umutsuz kalır eyvahın karşısında. Ne hasret yorgun düşer, ne terk edişler bitap Ne vuslat gerçek olur, ne sevda ömre hitap. Bu yüzden aşk adına yazılacak tek kitap Yalnızca hicaz olur segâhın karşısında. Sessiz bir yağmur gibi habersizce dinerken Riya kokan her sözün gölgesine sinerken Günah denen mevkiden ağır ağır inerken Şeytan’ı seyreder aşk, dergâhın karşısında. Her sözü gerçek sanıp kanarken birileri Hayalleri hasretle anarken birileri Gün ışır, gece biter sanarken birileri Güneş tövbekâr olur sabahın karşısında. Çünkü umut ağlarken suskun Kalubela’da Yağmur toprağı öper Sahra-yı Kerbela’da. Belki de bu sebeple, okunan her selada Turnalar boyun büker semahın karşısında. Belli ki çarkı kırık düzen yıkılmadıkça Karanlığı yol bilen düşten bıkılmadıkça Adı aşk olan mermi, aşka sıkılmadıkça Tetik suskun kalacak silahın karşısında. Bense tuz niyetine sevda basıp yarama Hasreti yoldaş bilip düşman oldum harama. Ve belki sırf bu yüzden haddimi aştım ama Bu da tek suçum olsun ilahın karşısında. (Devam Edecek...) 08.05.2007 Halkalı |