BARIŞ
Anaların korkusuzca,
Bebesini emzirdiği anlarda Dalınca tatlı uykuya Gördüğü düştür barış ... İşten eve dönünce Elinde süt ve ekmekle Babanın yüzündeki Sıcak gülüştür barış ... Beklenmedik bir anda Kapımız çalınınca . Gelenin dost olduğundan, Asla kuşku duymadan, Koşarak açtığımız, Sonsuz güvendir barış ... Yaşadığımız şehrin , Issız sokaklarında. Avare bir ıslıkla, Mutluluk şarkıları Çalıp söylediğimiz, Huzurlu andır barış ... Dünyanın her köşesinde , Yeryüzünde gökyüzünde. Ölümün kol gezmediği , Güçlünün güçsüzü ezmediği. Umudun başak derdiği Kardeşliğin boy verdiği İnsanın insanı sevdiği. İnsanca yaşamdır barış ... MELAHAT ÇETİNKAYA |
Şiirin konusu ne olursa olsun, ele alınan konuyu anlatış çok çok şahane…
……………………………….. Saygı ve Selamlar..