UMUT
bir umudum vardı,
gölgesinde korktuğum yaklaşmaya utandığım bi umut..... sevmek istediğim, ama kayb etmeyi göze alamadığım bi umut.... her kötülüğün ardından sığındığım, göz yaşlarıma şahit ettiğim, kendim kadar üzdüğüm bi umut.... bazen unuttuğum, mutlu anlarımda mazi diye koptuğum..... kötü günlerimde ben burdayım diye kulağımda çınlama gibi duyduğum bi umudum vardı.... sevmek istedim... o umudun çoğalması için, gittikçe artan beklentilerimin umutlarımda yansıması için sevmek istedim... .yürüdüğüm yolda karşıma çıkan ilk kıza aşık oldum ya.... tanımadan... adını bile öğrenmeden.... kendi kendime yakıştırdığım bi isimle sevdim.... adına Bahar dedim.... çünki sert kışların ardından ömrüme güneş getiren bahardı benim için ya...neyse.... |