Ağıt
İçime işleyen usul usul bir ağırlık var
İliklerime dolan bir katran sanki Sessizce gidivermişliğin, Niye böyle hep haklı çıktım, Pırpır kuşlarının cumba balkonlardan Aslanağızlarıyla kaçışlarını Keşke bir işaret saymayaydım, Çok uzaklardan gelen bir sese kulak vereceğim Yanına çağıran... Şimdiden çok özlemiş, Adım atamıyorum, yerimde sayıyorum Yitip gidiyorum, ıpsıssızım bildiğin Gören olursa koysun adını Kadim ecdatlardan, Zira ben bi süre yasını tutacağım. |