BencilŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Görmektense, Geçmişle yaşasaydım.
Onbeş yıla onbeş katıp içine hapsetti özlemini,
Sen, ben derken. O, şafak sayıyordu sesinin tınısına Ve her duyduğunda biraz daha kaçıyordu mecnun gönlü Ben diyen senden.. Sen, sen olmayı dene o küçük çocuğun gözünde Hayalleri yıkılmasın bunca yılın özleminde Savurup durmasın kendini, oda değişmiş diye Sen, sen olmayı dene o küçük çocuğun gözünde. Leblebi fındık bizim hoca fıstık diyen bir çocuk vardı, İşte o hiç değişmedi O gün bugündür aynı, kendi oldu kendi kaldı. Sen, sen olmayı dene o küçük çocuğun gözünde. Dediğin gibi senin sınavından geçti o çocuk SEN, Sen ol geç o çocuğun sınavından... |
yazan kaleminiz daim olsun saygılarımla