GriHiç anlatamazdım Her rüyadan uyandırdığım cesedin Boğazında kalmış O acı tadı... Su için bir damla su için Aynaların önüne geçemeyen Korkak, çaresiz, zavallı gözlerim Seni beklemekten kurur kör olurlardı... Dört duvarın dışında sesler olurdu Korkuyordum... Sen yoksan eğer koridorun en sonunda Her ampul yanışında gece yarısı 3 gibi sabahın soğuğunda Karda kışta Seni göremem yoksundur diye Hiç açmazdım avuçlarımı göğe... Akşama doğru gelirdin hep Beklerdim bilirdim Gelmeliydin Her sarhoşluk arefesinde Hep seni aldatan sevgililerin olurdu Sen hep anlatırdın ben hep Dinlerdim... Sonra ben her sabahın soğuğunda Kalbim ellerimde Kor sıcak eritirken avuçlarımı Bir cenazeyi daha uyuturdum Günün akşamı dinleyeceği Cinayet senaryolarıma... |