Acillik Yanıma Sakinlik Çöktü Ömürlük
......
-ensesine ateşlesem de çığlığımı, zevk alan bir yanı var yokluğunun öldürmekten... Hayallerinin resmine ayak basmışlar sevgili Eski gömlekli çocuklar gibi itilmiş sokakların göbeğine Çiğneyen çiğneyene... Üzülme... Her gözyaşının pabuçlarında biraz yırtıklık var ne de olsa ... Sahi sen Kirpiğinden aldırdın mı hiç g/özyaşlarını Kaç kez doğurdun şakaklarında o tebessümleri.... Benim hiç olmadı da bir bebeğim Çizgilerimde hep ihtiyar bir gençlik oturdu... Sorsalar neresinde büyüklük bu sevginin Tüyü belirmemiş bir toyluktur derim adına Sen say ki köşesine giz düşmüş birşey işte... Bilirim yasaklı ülke senin oralar. Kulacından köpük köpük aşk dağılsa da Boğulması an! Yaşaması zor bir okyanus... Başkentine uğradığım o günden beri Bakışlarımda danseden duygularıma durun da diyemiyorum Affet ( ! ) Sevmek kadar ümit etmek de yakışıyor insana ! Savaşlar kimin umrunda... Sevişmeler uçuklatırken dudakları Öyle La Fontein’den masal gibi bir şiir değil bu Bildiğin çarpıntı geçiriyor dizeler... Acili arayıp parolayı söylüyorum ’Sen!’ diye //...Öldürecek misin sevdamı Yaşatmak için bir sebebin olmalı...// ... Anladım sevgili Sen hep lal duruşunda kalmışsın Gelme artık... Acillik tarafıma sakinlik çöktü ömürlük... (G/ittim kendim kendime....) @Nk’a |
siirinizde bir dize vardi... beni aldi götürdü...
ve müsadenizle ben bu siirinizi alip gidiyorum................
sevgimle.