Ayrılıklara tahammülü olmayan bir yüreği geçmişimde ağırladı şiirlerim.

Biten sevdanı
bende,
tükenmiş nefes gibi yaşadım.
bir serüven sandın sen öylemi
sana yaşadıklarımı,
sen öyle düşündüğün için olsa gerek
bende hiç düşünmeden
kibrit çaldım kundakladım....

çünkü,
sen yağdırdın
ölüm bulutlarından boşalan,
sağnak yağmurları üzerime.
bende,
oturdum ağladım....

Çekmiyourm seni içime
bunu ciğerlerime yasakladım.
unutulmuş..
gecenin zifiri karanlığında
baş ucundaki radyodan
uykusuz kalan şair
yüreğini hoplatacak
kulaklarını çınlatacak.

Belkide,
son defa
yine sen saçlarını toplayıp
kulaklarının arkasına atarak
dinleyeceksin.
okuduğum şiirlerimi
bütün şehir uyurken
duvarlar üzerine yıkılacak gibi gelecek
gök gürültüsünün,
seni uykusuz bıraktığını düşüneceksin

verdiğin acılar kadar
yüreğinde paslı kalacak
yolcu yolundamı gerek bilmem ama
belki senden sonra
adam olur bu asi yürek
dokunmam artık
yakklaşmamda.
ve ömür boyunca sarılmam
yasakladım kendime seni.............!!!




.