Beklemek
bir kıskaç tarafından sıkılır sanki vucudun
kulağın seste,onu görür gibi bakarsın semaya bir kuşun kanat sesiyle irkilirsin o, gelmiş gibi dalarsın tekrar hayaline, ne zordur ümitsiz beklemek her giden gün, bir şeyler getirir, güler gözlerin her giden gün,bir parça götürür, tükenir ümitlerin bir yaprak hışırtısıyla kendine geldiğinde elleri vucudunda gibi yanarsın da harlarda ,duymaz,taştan farkı kalmamış bedenin güneşin doğuşunu beklersin,onu,aydınlıkda görebilmek için batar güneş,döner kuşlar. o ,gelmez hala, dolar gözlerin bir deniz, bir derya gibi dolu yüreğinde, boğulurken sevgin yaksada tenini güneş , donar,ellerinde kalmış yüreğin güneşin batışını beklersin geceden iyi arkadaş olur diye kimseler görmez ağladığını,gözlerinden düşen damlalar bile her biri kokunla gelen aşk fısıltısı gibi akar da yüreğine ve kurur göz pınarların. ne zordur,tekrar dirilip beklemek hayat güler sana, bilmez, için için ağladığını kim sana eş, canlılar mı ölüler mi,yadındaki dost mu toprağın tohumu, tohumun yağmuru beklediği gibi beklersin bir nefeslik canın kalır,ne zordur olmayanı beklemek... Simsiyah |