KARA DUVAK...
Bir kara duvak daha takıldı gençliğin başına
Hayat devam ediyor ağlamana gerek yok dediler. Sustu.... Kustu bir boşluğa tüm sözlerini.. Duvak, kömür karası bir duvak.. Kaç hayatın başına takılan kara bir duvak, Sustu.. Törenin ortasında doğurdu geleceğini.. Töre, kara bir duvaktan ibaretti... Oysa, içinde daha büyümemiş bir kız çocuğu vardı onun Annesi koklamaya kıyamazken henüz açmamış çiçeğini Bir siyah gül sanıp koparılmak istendi.. Yine Sustu.. Konuşmaktan değil,konuşulmaktan korktu.. Sonunda o siyah sanılan gül, Siyah bir duvakla vuruldu. Sonunda herkes sustu. Herkes mutlu... |
ten ileri gitmeyen bir dikta-dan başka bir şey değildir.Yalnız bunun başka boyutunuda ortaya koyalım,düşünün ki yetişkin
bir kız veya oğlan on dört on beş yaşlarında,gayri meşru ilişkileriyle aileyi bir çıkmaza sokuyorlar.Buda onların töresi
değilmi? güzeli herkesin isteği doğrultusunda,manevi değerlerimize uygun olanı yapmak âlâ olur.
Bizlere hatırlatmanızdan dolayı sizi ve şiirinizi kutluyorum
Selamlarımla Osman AKSOY