Şirinim olBohem’di dünüm yarınım nasıl geçer bilinmez Köşe bucak sığıntı duygular tazelenir izleri silinmez Hey hat burnun gene dik dediğim tetik diye parmağını çekme Ardında yumuş kalbin nameleri var Ölürse bir daha dirilmez Seni damlayan yaşlarıma kattım sıkı sıkı ıslan Ar’sız olma gel canımın içi Şirinim ol, Betimlemelerimle uslan Umudunu öldürme bir gün şafak siluetini kuşatır “giden güne yanma“ Umut dergâha biat ederse şefkat kollarını açar Acılar sineye çekilir bırakılan intiba’ın izleri silinmez Çok mütevazıydi güneş ısıtmadı ruhunu sararken Kar serpilmişti sarmıştı toprağı iliklerine indi Bir tek sen yoktun tebessümlerde kaynadın Güneş batsa’da güne yeni doğacak biliyorsun Sevda iklimleri ılımandır Yola revan oldumu ulaşır sırrı bilinmez Aşkın deryasında nas’lar sürünür mecnun gibi Yanar yüreklerde her dem Demlenen demlerimde ölümüne can Kıskanır her zerreni bulutlar çöker dağlara Sevgi leke gibidir yüreğe düşmeye görsün Yayılır umumi efkâra kazısanda Kökleri bölünmez Seni rüyalarımda sevdim şiir okşadım büyüttüm Tomurcuk oldun içimde Şimdi açılıp saçılmaya çalışıyorsun Hak etmedin demiyorum Olgunlaşır düşler bir gün otağına düşer Kalb’den kalbe geçit vardır geçerse Bir daha geriye dönülmez. 2011.Aralık.04 |
şiirin efsununa kapılmak var dostun sayfasında...
Güzeldi anlamlıydı geç kalmışlığın özrüyle tebriklerimi
iletirim bu nadide esere vede usta kaleminize TEBRİKLER..
yunus karaçöp...yudumyunus