AYRILIK ACISI!.Onu yolda gördüm, sordum halini. Buruklaştı birden gözleri doldu! Hissetim bozulmuş o ruh halini! Kuru yaprak gibi, sararıp, soldu! Yuvarlandı düştü zeytin gözünden. Ilık birkaç damla hicran yaşları! Çok acılar çekmiş, belli yüzünden. Islandı kirpiği, çatık kaşları. Anladım halinden çokça üzülmüş! Çökmüş omuzları, yemişti vurgun! Zayıflamış, kilo vermiş süzülmüş! Çok çileler çekmiş, belliydi yorgun! Anlamazmış doktor bile derdinden. Ne ilaç, ne neşter, fayda vermezmiş. Sızlayıp dururmuş, çokta derinden! Biliyor gidenler geri gelmezmiş. Ayrılmış bir yıllık sarhoş eşinden. Yıkılmış genç yaşta bütün hayali! Tek kalmış gitmemiş, hiçte peşinden. Şimdi bomboş, esmer, yumuk elleri. Bir,kez gülsün diye çokta uğraştım. Ayrılık sancısı! engeldi ona. Ayrıldım yanından, ben uzaklaştım. Yazık! erememiş o mutlu sona. Gaziantep 14/12/2001 |
Kaleminiz daim olsun
Selam ve saygılarımla©zan fedai