BİTEN AŞK
Düşünsel anlamda varmıydın ?
Vardın da yoksa ben mi göremedim. Neydin sen ? kimdin ? Sessizliğin ortasından Çıkıp gelen, Karşıma dikilen..! Karanfil kokulu akşamları Sinsice yok eden. Beyaz umutlarım, Erguvan hayallerim, Yok artık. Oysa ben Senin gözlerinde İçmiştim aşk şarabını. Süt teninin depremiyle uyanmıştım Kar tanesi kollarında. Soluğunda bulmuştum Yasak aşkların Ele avuca sığmayan Çocuksu heyecanını Yaralı bir arslan çaresizliğinde kalbim Ceylan bakışlarının Örselenmiş Dikenli tellerle çevrili Hudutlarında.. Bak, yaprağın üzerindeki Damlacık yok artık Kayıp gidivermiş Çaresiz düşlerin Boşluğuna. Damlacık ben Yaprak sen. Ben toprakla, Sen yeni damlacıklarla Beraber….. |
SONUÇ: TAM PUAN