Var
Var
Var ki kendi içinden başlar Varlar çığ gibi yuvarlar Var bak düşüncen elin kolun Varlıktan başla ey şair oğlum. Varla hamdle başla Varlığı veren Rabbe yaklaş Var olan onca şeye yok deyip Varlık şairliğini bırakma. Var kelimesine ne kadar takılsam Varlığın içinde bir zerreyi tanıtmış sayılmam. Var olan onca şeyden geçip de Varlıkta yokluğa düşmek niye? Varlık ve yokluk dediğin Allah’ın verdiği imtihan değil mi? Varlığın muhteşemliğini görmeyen şair mi? Var de ki içinden büyüsün sevinç Varlık şairi ol yokluğa öykünme hiç. Var tabii acı, keder, hüzün bunlarda olacak Var olan duyguların hep kötü yanları mı kalacak. Var gönül alemine şöyle deriden bak Vardığın sonuçları irdele yeniden al. Vardır bir çıkış yolu en güzele yöneliş Varlığı gör, vahiyle Allah’ın çizdiği kaderi Varlığa yokluğa hamd et yürü Varacağın yer cennettir kardeşim. (Aralık 2011 İstanbul) |
Ne güzel ifade ediş böyle. Önce kendimize bakalım.
Ne zaman var olduk? Peki var sak yok olacakmıyız?
Gelenler nerden geliyorlar, gidenler nereye gidiyor?
Hülasa varız. Çünkü imtihan için var edidik. İnşallah
imtihanı başaranlardan eder Rabbim cümlemizi...
Selam ve saygılarımla...